En zij daalde zachtjes haar trap van wolken af en gleed
geluidloos door de ruiten. Toen strekte zij zich over je uit met de soepele
tederheid van een moeder en gaf je gezicht haar kleuren mee. Je ogen zijn er
groen van gebleven en je wangen uitzonderlijk bleek. Door deze bezoekster aan
te kijken werden je ogen zo vreemd groot; en zij kneep zo teder je keel dicht,
dat de lust om te huilen je voor altijd is bijgebleven.
Intussen vulde de Maan in haar uitbundige vreugde heel
de kamer als een fosforachtige damp, als een lichtgevend gif; en al dat levende
licht dacht en zei: 'Je zult eeuwig de invloed van mijn kus ondergaan. Je zult
mooi zijn op mijn manier. Je zult beminnen wat ik liefheb en wat mij liefheeft:
het water, de wolken, de stilte en de nacht, de onmetelijke groene zee, het
vormloze en veelvormige water, de plaatsen waar je niet bent, de minnaar die je
niet kent, monsterlijke bloemen, geuren die uitzinnig maken, katten die op de
piano in zwijm liggen en met hun zachte en hese stem kreunen als vrouwen!
En je zult bemind worden door wie mij beminnen, jou zal
het hof worden gemaakt door wie mij het hof maken. Je zult de koningin zijn van
de mannen met groene ogen, wier keel ik ook heb dichtgeknepen in mijn
nachtelijke liefkozingen: zij die houden van de zee, van de onmetelijke,
woelige en groene zee, van het vormloze en veelvormige water, van de plaats
waar ze niet zijn, van de vrouw die ze niet kennen, van duistere bloemen die op
wierookvaten van een onbekende religie lijken, van geuren die de wil verlammen,
en van wilde en wellustige dieren die de symbolen zijn van hun zonderlinge
hartstocht.'
En daarom, mijn vervloekte, lieve, verwende kind, lig
ik nu aan je voeten en zoek in heel je wezen de afspiegeling van de gevreesde
Godin, de onheilspellende peetmoeder, de gifmengende voedster van alle
maanzieken.
Les bienfaits de la lune
La Lune, qui est le
caprice même, regarda par la fenêtre pendant que tu dormais dans ton berceau,
et se dit: 'Cette enfant me plaît. '
Et elle descendit
moelleusement son escalier de nuages et passa sans bruit à travers les vitres.
Puis elle s'étendit sur toi avec la tendresse souple d'une mère, et elle déposa
ses couleurs sur ta face. Tes prunelles en sont restées vertes, et tes joues
extraordinairement pâles. C'est en contemplant cette visiteuse que tes yeux se
sont si bizarrement agrandis; et elle t'a si tendrement serrée à la gorge que
tu en as gardé pour toujours l'envie de pleurer.
Cependant, dans
l'expansion de sa joie, la Lune remplissait toute la chambre comme une
atmosphère phosphorique, comme un poison lumineux; et toute cette lumière
vivante pensait et disait: 'Tu subiras éternellement l'influence de mon baiser.
Tu seras belle à ma manière. Tu aimeras ce que j'aime et ce qui m'aime: l'eau,
les nuages, le silence et la nuit; la mer immense et verte; l'eau informe et
multiforme; le lieu où tu ne seras pas; l'amant que tu ne connaîtras pas; les
fleurs monstrueuses; les parfums qui font délirer; les chats qui se pâment sur
les pianos et qui gémissent comme les femmes, d'une voix rauque et douce!
'Et tu seras aimée de
mes amants, courtisée par mes courtisans. Tu seras la reine des hommes aux yeux
verts dont j'ai serré aussi la gorge dans mes caresses nocturnes; de ceux-là
qui aiment la mer, la mer immense, tumultueuse et verte, l'eau informe et
multiforme, le lieu où ils ne sont pas, la femme qu'ils ne connaissent pas, les
fleurs sinistres qui ressemblent aux encensoirs d'une religion inconnue, les
parfums qui troublent la volonté, et les animaux sauvages et voluptueux qui
sont les emblèmes de leur folie. '
Et c'est pour cela,
maudite chère enfant gâtée, que je suis maintenant couché à tes pieds,
cherchant dans toute ta personne le reflet de la redoutable Divinité, de la
fatidique marraine, de la nourrice empoisonneuse de tous les lunatiques.