Een haven is een aantrekkelijke verblijfplaats voor een
hart dat moe is van de strijd van het leven. De weidsheid van de hemel, de
beweeglijke architectuur van de wolken, de wisselende kleuren van de zee en het
flikkerlicht van de vuurtorens vormen een prisma dat buitengewoon geschikt is
om de ogen aangenaam bezig te houden, zonder ze ooit te vermoeien. De rijzige
vormen van de ingewikkeld opgetuigde schepen die door de deining tot
harmonieuze schommelingen worden gebracht, houden in de ziel het verlangen naar
ritme en schoonheid levendig. En bovenal is het voor hem die niet meer gedreven
wordt door nieuwsgierigheid of ambitie een mysterieus en aristocratisch
genoegen om, liggend in de uitzichttoren of leunend over de kademuur, al die
bewegingen gade te slaan van hen die vertrekken en van hen die terugkeren, van
hen die nog de kracht bezitten om te willen, en het verlangen koesteren om te
reizen of fortuin te maken.
Le port
Un port est un séjour charmant pour une âme fatiguée des
luttes de la vie. L'ampleur du ciel, l'architecture mobile des nuages, les
colorations changeantes de la mer, le scintillement des phares, sont un prisme merveilleusement
propre à amuser les yeux sans jamais les lasser. Les formes élancées des
navires, au gréement compliqué, auxquels la houle imprime des oscillations
harmonieuses, servent à entretenir dans l'âme le goût du rythme et de la
beauté. Et puis, surtout, il y a une sorte de plaisir mystérieux et
aristocratique pour celui qui n'a plus ni curiosité ni ambition, à contempler,
couché dans le belvédère, ou accoudé sur le môle, tous ces mouvements de ceux
qui partent et de ceux qui reviennent, de ceux qui ont encore la force de
vouloir, le désir de voyager ou de s'enrichir.
